LiFePO4 و محیط زیست

آیا میدانستید که باتری های LiFePO4 از فلزات خاکی کمیاب یا سمی استفاده نمی کنید؟آنها از مواد معمول در دسترس مانند مس، آهن و گرافیت استفاده می کنند.به افتخار روز زمین، در وبلاگ این هفته، چند دلیل را به اشتراک می گذاریم باتری های لیتیوم فسفات آهن برای محیط زیست بهتر هستند.

باتری های LiFePO4 دارای ویژگی های زیادی هستند که آنها را نسبت به سایر فناوری های باتری برتری می دهد.آنها سبک وزن و همه کاره هستند.عمر طولانی و سرعت شارژ سریع دارند.آنها می توانند سرما، گرما، برخورد و برخورد نادرست را بدون خطر احتراق تحمل کنند.و مزایای زیست محیطی بزرگی برای استفاده از باتری های LiFePo4 نسبت به سرب اسیدی وجود دارد. اما چگونه باتری های LiFePO4 از نظر سازگاری با محیط زیست در برابر انواع دیگر باتری های لیتیومی قرار می گیرند؟

خیلی خوب، معلوم است.

لیتیوم به خودی خود سمی نیست و مانند سرب یا سایر فلزات سنگین زیست انباشته نمی شود.اما بیشتر باتری های لیتیومی از اکسیدهای نیکل، کبالت یا منگنز در الکترودهای خود استفاده می کنند.برآوردها حاکی از آن است که تولید این مواد 50 درصد انرژی بیشتری نسبت به الکترودهای باتری های LiFePO4 نیاز دارد.

آنها مزایای زیادی نسبت به سایر مواد شیمیایی لیتیوم دارند:

آنها از فلزات خاکی کمیاب یا سمی استفاده نمی کنند و از مواد معمول در دسترس مانند مس، آهن و گرافیت استفاده می کنند.

انرژی کمتری در استخراج و فرآوری مواد مصرف می شود

نمک‌های فسفات نیز نسبت به اکسیدهای فلزی کمتر محلول هستند، بنابراین در صورت دور انداختن نادرست باتری، احتمال کمتری دارد که به محیط وارد شوند.

و البته، باتری های LiFePO4 تقریباً در تمام شرایط عملیاتی و ذخیره سازی از نظر شیمیایی در برابر احتراق و پارگی پایدار هستند.

یک بار دیگر باتری های لیتیوم فسفات آهن جلوتر می آیند.

همه ما نگران حفاظت از محیط زیست هستیم و تلاش می کنیم سهم خود را برای کاهش آلودگی و مصرف منابع انجام دهیم.هنگامی که صحبت از انتخاب فناوری باتری به میان می آید، باتری های LiFePO4 یک انتخاب عالی برای فعال کردن انرژی های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید و برای به حداقل رساندن عواقب استخراج منابع هستند.

تعدادی فلز و مواد با ارزش را می توان از باتری های مستعمل استخراج کرد.این کار توسط متخصصان بازیافت انجام می شود که استانداردهای بالایی را مانند سایر بخش های صنعت دارند و این فرآیند توسط قوانین خاصی پوشش داده می شود.این مواد یا در باتری های جدید یا سایر صنایع مورد استفاده مجدد قرار می گیرند.هزاران تن فلز مانند نقره، کبالت، نیکل و سرب را می توان برای این اهداف بازیابی کرد.این امر تولید پایدار و مسئولانه از نظر زیست محیطی این مواد را که اغلب کمیاب هستند تضمین می کند.

به عنوان مثال، سرب مورد استفاده در باتری های مبتنی بر سرب در یک حلقه بسته عمل می کند، به طوری که 99.5 درصد از سرب باتری قابل بازیابی است و می تواند در باتری های جدید استفاده شود.سایر اجزای باتری نیز بازیافت می‌شوند، یا در تولید باتری‌های جدید یا در صنایع دیگر استفاده می‌شوند (ضایعات باتری‌های نیکل کلرید سدیم را می‌توان در صنایع موجود مانند تولید فولاد ضد زنگ و روسازی جاده‌ها استفاده کرد).مواد باتری های پایان عمر اغلب توسط سازندگان باتری یا شرکت های تابعه آنها استخراج می شود که به آنها امکان می دهد مستقیماً به فرآیند تولید باتری بازخورد ایمن داشته باشند.

اقدامات حفاظتی متعددی وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که ضایعات باتری ها به درستی کنترل می شوند.قوانین، استانداردهای صنعتی و دستورالعمل ها نحوه استفاده از خودرو و باتری های صنعتی با ضایعات آنها برخورد می شود.این استانداردهای بالا از باتری‌ها در طول چرخه عمرشان پیروی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که حداقل تأثیر بر محیط‌زیست با کل زنجیره تأمین تنظیم شده برای حفظ کنترل‌های دقیق وجود دارد.زمانی که باتری‌ها به پایان عمر خود می‌رسند، زمانی که به روشی ایمن توسط کارشناسان دفع دفع می‌شوند، مراقبت‌های ویژه‌ای انجام می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد قوانین مربوط به ضایعات، باتری ها به بخش سیاست اتحادیه اروپا مراجعه کنید یا به صفحه کمیسیون اروپا در مورد باتری های ضایعاتی مراجعه کنید. http://ec.europa.eu/environment/waste/batteries/index.html.

منبع مرجع: انجمن تولیدکنندگان باتری خودرو و صنعتی اروپا