کشف یک باتری لیتیومی زیردریایی در واقع آنقدرها هم خدایی نیست

طبق گزارش رسانه های ژاپنی، در 4 اکتبر به وقت محلی، زیردریایی معمولی کلاس اژدها ژاپنی شماره 11 "Phoenix Dragon" به آب انداخته شد.قایق استفاده شده باتری های لیتیومی برای اولین بار.باتری های زیردریایی به آن "پیشرفت انقلابی" می گفتند.

همانطور که همه ما می دانیم، باتری منبع تغذیه اصلی زیردریایی های معمولی است و همچنین منبع تغذیه پشتیبان و منبع تغذیه اضطراری زیردریایی هسته ای است.بنابراین، عملکرد باتری به طور مستقیم عملکرد زیردریایی و توانایی رزمی را تعیین می کند.اگر عملکرد باتری خوب نباشد، منبع تغذیه کافی نباشد، زیردریایی سریع کار نکند، تحرک بسیار محدود است، زمان شارژ طولانی‌تر باشد و خطر قرار گرفتن در معرض آن بسیار افزایش می‌یابد.به همین دلیل، توسعه و استفاده از باتری های زیردریایی مورد توجه سازندگان زیردریایی های جهان قرار گرفته است.

باتری سرب اسید دارای تکنولوژی بالغ، قابلیت اطمینان بالا، ایمنی خوب، عمر طولانی و نگهداری آسان است.با این حال، کمبود آن چگالی انرژی کم و ظرفیت کم است.بنابراین، اغلب لازم است از صدها سلول منفرد به صورت سری استفاده شود که در نتیجه یک باتری بزرگ ایجاد می شود.وزن سنگین، فضای بزرگ و غیره و باید مجهز به سیستم کمکی بزرگ برای اطمینان از کار باشد.برای این مشکلات باتری های سرب اسیدی، جای زیادی برای بهبود و بهبود فنی وجود ندارد.

در مقایسه با باتری های سرب اسید، ظهور باتری های لیتیومی از نظر تئوری عملکرد زیردریایی ها را تا حد زیادی بهبود می بخشد.

اول اینکه حجم و وزن باتری لیتیومی کوچکتر است.انرژی الکتریکی تولید شده توسط همان حجم حداقل سه برابر باتری سرب اسیدی است که به کاهش وزن زیردریایی، صرفه جویی در فضا و بهبود استقامت و تحرک زیردریایی کمک می کند.

دوم، باتری لیتیومی دارای سرعت شارژ سریع و راندمان بالا است که می تواند زمان شارژ شناور زیردریایی را تا حد زیادی کاهش دهد و در نتیجه پنهان سازی و بقای زیردریایی را افزایش دهد.

سوم، باتری لیتیومی هیچ اثر حافظه ای ندارد و نیازی به پیروی از الزامات شارژ و دشارژ باتری خیلی سخت برای افزایش عمر ندارد.این زیردریایی را می توان با توجه به الزامات ماموریت و محیط میدان جنگ شارژ و تخلیه کرد و به طور موثر انعطاف پذیری رزمی زیردریایی را بهبود بخشید.

با این حال، با توجه به سطح تکنولوژی و فرآیند فعلی، باتری‌های لیتیومی هنوز مشکلات غیرقابل حل زیادی دارند، بنابراین چشم‌انداز کاربرد آن‌ها زیر سوال می‌رود.

اولین مورد امنیت است.باتری لیتیومی هنگام استفاده یا شارژ و دشارژ گرمای بیشتری از خود ساطع می کند و فضای داخلی زیردریایی فضایی کاملا بسته است.اگر مشکل اتلاف گرما حل شود، میزان تابش مادون قرمز زیردریایی افزایش می‌یابد و در نتیجه خطر شناسایی زیردریایی افزایش می‌یابد.همچنین بر قابلیت اطمینان و پایداری کار زیردریایی تأثیر می گذارد و حتی باعث آتش سوزی و سایر حوادث ایمنی می شود.

دوم هزینه بالا است.در شرایط عادی، هزینه باتری های لیتیومی چندین برابر باتری های سرب اسیدی سنتی است و تعداد باتری های لیتیومی مورد نیاز برای یک زیردریایی زیاد است.همراه با سیستم کمکی، هزینه زیردریایی ها بدون شک افزایش می یابد.

با توجه به این مشکلات، کاربرد باتری های لیتیومی در زیردریایی ها هنوز در مراحل اولیه است و ایده آل ترین باتری زیردریایی نیست.در آینده، از یک سو، بهبود بیشتر فرآیند تولید باتری های لیتیومی، کاهش هزینه ها، بهبود قابلیت اطمینان و افزایش تدریجی تبلیغ یا محبوبیت آن در زیردریایی ها ضروری است.از سوی دیگر، همچنان باید به توسعه باتری برای سایر زیردریایی ها مانند سلول های سوختی ادامه داد.