De ontdekking van een onderzeese lithiumbatterij is eigenlijk niet zo goddelijk

Volgens berichten in de Japanse media werd op 4 oktober, lokale tijd, de Japanse conventionele onderzeeër nr. 11 "Phoenix Dragon" van de drakenklasse gelanceerd.De gebruikte boot lithium batterijen Voor de eerste keer.Het werd "revolutionaire doorbraak" genoemd door onderzeese batterijen.

Zoals we allemaal weten, is de batterij de belangrijkste stroombron van de conventionele onderzeeër, en het is ook de back-upstroomvoorziening en noodstroomvoorziening voor de nucleaire onderzeeër.Daarom bepalen de prestaties van de batterij rechtstreeks de prestaties en het gevechtsvermogen van de onderzeeër.Als de batterijprestaties niet goed zijn, is de stroomvoorziening onvoldoende, zal de onderzeeër niet snel lopen, is de mobiliteit sterk beperkt, is de oplaadtijd langer en wordt het risico om blootgesteld te worden sterk vergroot.Om deze reden worden de ontwikkeling en toepassing van onderzeeërbatterijen zeer gewaardeerd door de onderzeeërfabrikanten ter wereld.

De loodzuuraccu heeft volwassen technologie, hoge betrouwbaarheid, goede veiligheid, lange levensduur en eenvoudig onderhoud.De tekortkoming is echter een lage energiedichtheid en een lage capaciteit.Daarom is het vaak nodig om honderden enkele cellen in serie te gebruiken, wat resulteert in een grote batterij.Zwaar gewicht, grote ruimte, enz., en moet worden uitgerust met een groot hulpsysteem om werk te garanderen.Voor deze problemen met loodzuuraccu's is er niet veel ruimte voor technische verbetering en verbetering.

In vergelijking met loodzuuraccu's is de opkomst van lithium batterijen zal in theorie de prestaties van onderzeeërs aanzienlijk verbeteren.

Ten eerste is het volume en het gewicht van de lithiumbatterij kleiner.De elektrische energie die door hetzelfde volume wordt opgewekt, is minstens drie keer die van de loodzuuraccu, wat helpt om het gewicht van de onderzeeër te verminderen, ruimte te besparen en het uithoudingsvermogen en de mobiliteit van de onderzeeër te verbeteren.

Ten tweede heeft de lithiumbatterij een hoge laadsnelheid en een hoog rendement, wat de drijvende oplaadtijd van de onderzeeër aanzienlijk kan verkorten, waardoor de verborgenheid en overlevingskansen van de onderzeeër worden verbeterd.

Ten derde heeft de lithiumbatterij geen geheugeneffect en hoeft hij niet te strikte vereisten voor het opladen en ontladen van batterijen te volgen om de levensduur te verlengen.De onderzeeër kan worden opgeladen en ontladen volgens de missievereisten en de slagveldomgeving, waardoor de gevechtsflexibiliteit van de onderzeeër effectief wordt verbeterd.

Vanwege de huidige technologie en procesniveaus hebben lithiumbatterijen echter nog steeds veel onoverkomelijke problemen, dus hun toepassingsmogelijkheden worden in twijfel getrokken.

De eerste is veiligheid.De lithiumbatterij geeft meer warmte af wanneer deze wordt gebruikt of wordt opgeladen en ontladen, en het interieur van de onderzeeër is een volledig afgesloten ruimte.Als het warmtedissipatieprobleem wordt opgelost, neemt de hoeveelheid infraroodstraling van de onderzeeër toe, waardoor het detecteerbaarheidsrisico van de onderzeeër toeneemt.Het beïnvloedt ook de betrouwbaarheid en stabiliteit van het werk van de onderzeeër en veroorzaakt zelfs brand en andere veiligheidsongevallen.

Ten tweede zijn er de hoge kosten.Onder normale omstandigheden zijn de kosten van lithiumbatterijen vele malen hoger dan die van traditionele loodzuurbatterijen en is het aantal benodigde lithiumbatterijen voor een onderzeeër groot.Samen met het hulpsysteem zijn de kosten van onderzeeërs ongetwijfeld verhoogd.

Gezien deze problemen is de toepassing van lithium batterijen in onderzeeërs staat nog in de kinderschoenen en is niet de meest ideale onderzeebootbatterij.In de toekomst is het aan de ene kant noodzakelijk om het productieproces van lithiumbatterijen verder te verbeteren, de kosten te verlagen, de betrouwbaarheid te verbeteren en de promotie of populariteit ervan op onderzeeërs geleidelijk te vergroten;aan de andere kant is het nog steeds nodig om batterijen te blijven ontwikkelen voor andere onderzeeërs, zoals brandstofcellen.